| تجربه زیسته تدریس درس "تدریس بالینی" مبتنی بر شیوه های نوین تدریس و ارزیابی با بکارگیری تکنولوژی، در دانشکده مجازی، آموزش پزشکی و مدیریت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی |
| کد مقاله : 1018-NEXT |
| نویسندگان |
|
سلیمان احمدی1، سارا شهبازی *2 1رییس دانشکده دانشکده مجازی- آموزش پزشکی ومدیریت دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی،تهران 2عضوهیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد و دانشجوی دکتری تخصصی آموزش پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی |
| چکیده مقاله |
| کووید-19 در سالهای ۲۰20 - ۲۰۱۹ ، سیستم‌های آموزشی سراسر جهان را تحت‌تاثیر قرار داده و منجر به بسته شدن گسترده مدارس و دانشگاه‌ها شد. در این میان با توجه به عدم امکان برگزاری کلاس های حضوری، آموزش مجازی به عنوان نقطه عطفی در نظام آموزشی نوین در ایران و جهان، خودنمایی نمود. تجربه پیش رو نیز، موجی از تلاطم عظیم آموزش الکترونیکی است که دانشگاه ها و موسسات آموزشی سراسر دنیا را درنوردید. این تجربه مربوط به درس تدریس بالینی مقطع کارشناسی ارشد رشته آموزش پزشکی در دانشکده مجازی، آموزش پزشکی و مدیریت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در دو نیمسال تحصیلی در سالهای 1399 و 1400 و در دو دوره از دانشجویان کارشناسی ارشد آموزش پزشکی، می باشد. با توجه به اجبار برای ارائه کامل این کورس به شیوه مجازی، اساتید درس به رایزنی برای ارتقای کیفیت و برگزاری هر چه پربارتر این درس نمودند و شیوه های بسیار متنوعی را برای تدریس، ارزیابی تکوینی و ماندگاری یادگیری در دانشجویان، اتخاذ نمودند. مبنای اصلی آموزش در این کورس را، بازاندیشی و از طریق Virtual Flipped Classroom با بهره گیری از محتواهای آموزشی با کیفیت با استفاده از نرم افزارهای Story line , Ispring suite 9 و مقالات و فیلم های آموزشی، تعامل و بحث گروهی در تالارهای متنوع و متناسب با اهداف درس، کلاس های آنلاین، یادگیری مبتنی بر پروژه، تکالیف مرحله ای و آزمون ها تشکیل می داد. به ازای هر 3 جلسه از برگزاری کلاس، کوئیزهایی در پلتفرم های نوید و کاهوت جهت ارزیابی تکوینی دانشجویان برگزار می شد. در پایان نیز، پروژه های متعددی متناسب با عنوان درس و شرایط موجود تعریف شده بود که دانشجویان می توانستند متناسب با تخصص، استعداد و علاقه خود از بین آنها انتخاب نمایند. وظیفه مدرسین درس، آماده کردن محتواهای با کیفیت، برگزاری کلاس های درس آنلاین و تدریس مباحث دشوار، برگزاری و هدایت کلاس های بحث تعاملی با مشارکت فعال حداکثری دانشجویان، تعریف تکالیف مرحله ای متناسب با سطح درس و تشکیل، نظارت و هدایت یادگیری در تالارهای متعدد مجازی در بستر پلتفرم نوید ( تالار بحث روی مقالات منتخب، تالار پاسخ به سناریوهای طراحی شده، تالار ساخت سناریو، تالار بازاندیشی و نقد تجربه، تالار تکالیف و تالار پرسش و پاسخ درسی و غیر درسی) بود. برای دانشجویان اساس فراگیری این درس، بر خودآموزی و مشارکت درفرایند یاددهی و یادگیری در قالب شیوه های بحث گروهی و مشارکتی بود. لذا دانشجویان مسئولیت یادگیری خود را به عهده گرفته و تحت نظر استاد دوره هدف های درس را دنبال می نمودند و از طریق مطالعات کتابخانه ای و شواهد به روز، سعی در تقویت زیر بنای علمی و معلومات خود در زمینه موضوعات درس در جهت ارائه فعالیتهای یادگیری و تعامل و مشارکت در بحث های گروهی، داشتند. آنها بطور مداوم و منظم در تالارهای طراحی شده برای درس حضور یافته و در مباحث علمی شرکت موثر داشتند و در برخی از جلسات حاصل مطالعات خود، فعالیت های یادگیری و تجارب مفید خود را برای دیگر دانشجویان در تاریخ مقرر ارائه می نمودند. در تالارهای سناریو، سناریوهایی با موضوعات مرتبط با جلسات آموزشی، ارائه می شد و در ادامه، سوالاتی مطرح می شد که نیاز به بحث و گفتگوی تعاملی داشت. دانشجویان در این بحث ها مشارکت نموده و نظرات و ایده های خود را مطرح می نمودند. همچنین می توانستند در تایید و یا رد نظرات یکدیگر به شیوه تعاملی و محترمانه، به مباحثه بپردازند. علاوه بر این، دانشجویان می توانستند سناریوهایی طراحی و در تالار مربوطه به اشتراک بگذارند و سایر دانشجویان به آن پاسخ داده و شاهد بحث های تعاملی و بسیار سازنه ای از دانشجویان بودیم. در تالار پرسش و پاسخ، دانشجویان می توانند سوالات خود در مورد مباحث درسی را بپرسند و سایر دانشجویان اجازه داشتند قبل از اساتید، به سوالات مطرح شده پاسخ دهند. برای افزایش انگیزه مشارکت، نمره مثبتی برای این فعالیت در نظر گرفته شده بود. در تالار بحث در مورد مقالات منتخب، 2 مقاله در زمان های متفاوت در سامانه قرار می گرفت و دانشجویان باید مقالات را مطالعه و پیرامون موضوعی که استاد در این تالار مطرح می نمود به بحث و تعامل می پرداختند. در تالار تکالیف که جهت پاسخ به تکالیف در نظر گرفته شده بود، 3 زیر-تالار برای 3 تکلیف مرحله ای طراحی شده بود که از بازه زمانی برخوردار بودند. لذا پاسخ ها باید به موقع و در محدوده زمانی تعیین شده، ارائه می شد. در تالار پروژه، فایل پروژه پایانی بارگزاری می شد. در تالار بازاندیشی بر تجربه، تجربه فردی دانشجویان از تدریس بالینی، به اشتراک گذاشته می شد و سایر دانشجویان می توانستند نظرات خود در خصوص تجربه ذکر شده را در این تالار بیان نمایند. مشارکت فعال دانشجویان در این تالارها دارای نمره مشخص بود. آزمون پایانی درس، در انتهای کورس و در تاریخ مقرر، برگزار و ضمن منظور نمودن شیوه های مختلف ارزیابی تکوینی، نمره نهایی دانشجویان تعیین گردید. در پایان کورس، اساتید با تحلیل جلسات و رویدادهای علمی پشت سر گذارده شده و با نظرسنجی از دانشجویان، به ارزیابی دوره پرداختند و در نتیجه این دوره را بسیار مفید، کاربردی و رضایتبخش برای دانشجویان، یافتند و برگزاری دوره های مشابه در مقاطع تحصیلات تکمیلی را با بکارگیری شیوه های متعدد تدریس و ارزیابی، به سایر اساتید و همکاران ارجمند پیشنهاد می نمایند. |
| کلیدواژه ها |
| تدریس، یادگیری الکترونیکی، تجربه زیسته، تدریس بالینی، آموزش پزشکی، کلاس وارونه، ارزیابی تکوینی، یادگیری مبتنی بر پروژه |
| وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |